X
W czerwcu br. Ministerstwo Sprawiedliwości opublikowało projekt ustawy franczyzowej. Zakłada on szczegółowe uregulowanie rynku franczyzowego na drodze ustawowej, celem zapewnienia lepszej ochrony franczyzobiorcom w relacji z franczyzodawcami. Jedną z najważniejszych nowości ujętych w projekcie jest wprowadzenie tzw. „umowy franczyzy”. Na czym ona polega?
W uzasadnieniu projektu regulacji autorstwa prof. Adamusa zauważono potrzebę „odpowiedniej „przedkontraktowej ochrony franczyzobiorców”, jak również gwarancji zapobiegania nadużyciom przy wykonywaniu kontraktu przez organizatora sieci. By zrealizować ten cel, przewidzianych zostało powołanie wielu instrumentów, jednak najciekawszym z nich jest, w mojej opinii, nowy typ umowy o współpracy. W przypadku uchwalenia projektu, umowa franczyzy może stać się tak powszechną i znajomą formą, jak np. umowa o współpracy B2B, umowa o dzieło czy zlecenia.
Umowę franczyzy, określono, jako stosunek, w którym organizator sieci, w zakresie działalności swojego przedsiębiorstwa, udziela drugiej stronie, na czas oznaczony bądź nieoznaczony, zezwolenia na korzystanie w szczególności z jego nazwy, godła, symboli […], a franczyzobiorca zobowiązuje się do prowadzenia działalności gospodarczej we własnym imieniu i na własny rachunek zgodnie ze wskazówkami organizatora sieci i do zapłaty umówionego wynagrodzenia.
Co ważne, wskazano też elementy formalne, które muszą zostać spełnione, by taka umowa była ważna. Są to m.in.:
W projekcie ustawy franczyzowej można odnaleźć także szereg innych regulacji i nowych wytycznych dla organizatora sieci, które mają chronić interesy franczyzobiorców. Uwzględniono m.in. szereg zakazów nałożonych względem franczyzodawcy w zakresie organizowania sieci bez wcześniejszego, dokładnego i odpowiednio długiego sprawdzenia jej modelu biznesowego, czy w taki sposób, że franczyzobiorca przy prawidłowym funkcjonowaniu nie będzie w stanie pokrywać z osiąganych przychodów uzasadnionych kosztów prowadzenia działalności.
Należy przyznać, że projekt ustawy o działalności franczyzowej, który ma tak dokładnie regulować zasady współpracy pomiędzy dwoma, aczkolwiek o różnej skali działalności, podmiotami profesjonalnymi jest nowym na rynku polskim tworem. Są kraje, w których franczyza dopuszczalna jest na zasadach ogólnych (zgodnie z zasadą swobody umów), tak jak to ma aktualnie miejsce w Polsce. Istnieją również kraje, gdzie franczyza poddana jest bezpośredniej regulacji normatywnej, np. USA, Kanada, Brazylia, czy Belgia. Tematem wartym uwagi byłoby przyjrzenie się przepisom obowiązującym w tych krajach, jak również dokonanie oceny, jaki wpływ na rynek franczyzowy mają szczegółowe regulacje w tym zakresie.
